آموزش بازسازی و ترمیم عکس‌های قدیمی با استفاده از فتوشاپ
ترمیم عکس قدیمی فتوشاپ، در این مقاله قصد دارم تکنیک بازسازی و ترمیم عکس‌های قدیمی را با استفاده از نرم افزار فتوشاپ و براش‌های مختلف به شما آموزش بدهم.
شما می‌توانید عکس‌هایی به قدمت چندین نسل را ثبت کرده و در یک آلبوم در کنار هم قرار دهید. اتفاق جالب این است که شما یک میراث بسیار ارزشمند از خانواده‌ی خود خواهید داشت. این عکس‌ها خاطره‌ای بسیار جذاب را در ذهن فرزندان ایجاد می‌کنند که باعث می‌شود پدران و پدربزرگ‌هایمان فراموش نشوند. با این طرز فکر عکاسان می‌توانند یک نسل را از فراموش شدن نجات دهند.
اما اگر الآن می‌خواهید همچین آلبومی را تهیه کنید، بهتر است عکس‌های قدیمی را ابتدا بازیابی کرده و سپس درون آلبوم قرار دهید. این نیاز به تکنیک بازسازی و ترمیم عکس‌های قدیمی دارد که معمولا با استفاده از نرم افزار فتوشاپ انجام می‌شود.
در این مقاله چگونگی کار با فتوشاپ را برای بازیابی و ترمیم عکس‌های قدیمی خانوادگی برای شما خواهم گفت. پس همراه من باشید …
ترمیم عکس قدیمی فتوشاپ را با یک اسکن دیجیتال با کیفیت از تصویر قدیمی شروع کنید
روند بازیابی و ترمیم عکس‌های قدیمی با یک اسکن خوب به شیوه‌ی دیجیتال آغاز می‌شود. این روش سریع نیست، به ویژه اگر چندین اسکن را برای تصاویر چاپ شده داشته باشید، اما به دست آوردن بیشترین کیفیت برای تصاویرتان نیاز است، چرا که این اسکن در واقع پایه‌ی مراحل دیگر بوده و مقدمات ادامه‌ی کار را برایتان فراهم می‌کند ( اگر تصویر چاپ شده‌ی شما به خوبی اسکن نمی‌شود یا برای قرار گرفتن روی صفحه‌ی اسکنر خیلی بزرگ است، برای تهیه عکس از آن یک راه حل دیگر را در نظر بگیرید ).
در حالی که هر اسکنر متفاوت است، اما یک تصویر اسکن شده‌ی خوب کیفیتی با استاندارد جهانی دارد. وضوح خوب را تهیه کرده تا از خروجی پرونده در اندازه ایده آل اطمینان حاصل کنید.
با استفاده از رزولوشن 300dpi به عنوان پیش فرض، می‌توانید وضوح مناسبی را برای هر اسکن داشته باشید. چاپ 8 × 10 اینچی اسکن شده در رزولوشن 300dpi، پرونده‌ای را تولید می‌کند که در کل سایزی برابر 3000 در 2400 دارد، و خود این باعث می شود سایز 8 × 10 برای بازسازی و ترمیم عکس‌های قدیمی خوب باشد. با این حال، چاپ سایز کوچکتر مانند چاپ 4 × 6 اینچی نیز ممکن است از یک اسکن با وضوح بالاتر برای چاپ بزرگتر بهره ببرد. با دو برابر کردن رزولوشن و رساندن آن به 600dpi ابعاد فیزیکی به به دو برابر سایز واقعی، یعنی 8 × 12 اینچ با رزولوشن 300dpi خواهد رسید. برای اطمینان از حداکثر کیفیت و امکان بزرگنمایی، چاپ حتی کوچکتر را در رزولوشن 1200dpi یا بیشتر در نظر بگیرید.در پرتره‌ی بسیار قدیمی و عتیقه‌ای که در اینجا نشان داده شده است، سایز اصلی تصویر چاپ شده فقط 3.5 اینچ است، اما من آن را با رزولوشن 2400dpi اسکن کرده‌ام، که آن را تا سایز 28 اینچ، برای رزولوشن استاندارد 300dpi بزرگ می‌کند. این امکان را برای شما فراهم می‌کند تا جزئیات بیشتری را به دست آورده و ریزترین خراش‌ها و مشکلات را بتوانید مشاهده کرده و از بین ببرید.در مورد سایر تنظیمات اسکنر، فرمت TIFF را برای حداکثر کیفیت تصویر انتخاب کنید و از ابزار برش برای تعیین منطقه مورد بررسی استفاده کنید.سکن رنگی حتی برای تصاویر سیاه و سفید ممکن است بهترین راه حل باشد، چرا که اطلاعات رنگی هر چند اندک، می‌تواند برای بازگرداندن دقیق‌تر رنگ‌ها یا برای از بین بردن هر چه بیشتر شکاف‌ها و شکستگی‌های عکس به شما کمک کند. در غیر این صورت یک تصویر سیاه و سفید هم مناسب خواهد بود. اگر اسکنر شما ویژگی تنظیم رنگ یا ترمیم خودکار را ارائه می‌دهد، آن را نیز می‌توانید امتحان کنید. اما اگر نتایج به نظر می‌رسد که خیلی ایده آل نیست، این تنظیمات را خاموش کرده و تصمیم بگیرید که تمام تنظیمات لازم رنگ را در فتوشاپ، خودتان به صورت دستی انجام دهید.
بازیابی و ترمیم عکس‌های قدیمی : ترمیم آسیب‌های دیداری
عکاسان همیشه در جستجوی میانبرهایی برای استفاده از حالت‌های خودکار هستند، اما در بیشتر موارد بهترین نتیجه بدون اعمال تنظیمات به صورت دستی حاصل نمی‌شود. اما در عکس‌های قدیمی می‌توانید به وضوح مشاهده کنید که گرد و غبار، زباله‌ها و آسیب‌هایی که بسیاری از عکس‌های قدیمی را از بین می‌برد، وجود دارد.هترین راه برای ترمیم چنین آسیب‌هایی، باز کردن تصویر در فتوشاپ و بزرگنمایی آن به فواصلی بسیار نزدیک است. سپس برای از بین بردن چین و چروک‌ها، لکه‌ها و برآمدگی، از ابزارهایی مانند clone stamp، spot healing brush، patch tool و content-aware fill استفاده کنید. این خسته کننده‌ترین و وقت گیرترین بخش فرآیند بازیابی و ترمیم عکس‌های قدیمی است، اما همچنین یکی از مواردی است که می‌تواند یک چاپ قدیمی نابود شده را کاملا طبیعی و بدون مشکل نشان دهد.
با صورت شروع کرده و از آنجا کار را آغاز کنید. از آنجا که چهره‌ها مرکز توجه هستند، آنها لیاقت بیشترین بازیابی و ترمیم را دارند. بهترین راه این است که سعی کنید کمترین میزان لکه درون صورت باقی بماند و در عین حال طبیعی بودن خود را از دست ندهد، برای همین می‌توانید از رنگ بندی سایر نقاط پوست استفاده کنید.
spot-healing brush برای ترمیم لکه‌های کوچک ایده آل است. قطر براش را تنظیم کنید تا از بسیاری نقاطی که برای آن هدف دارید، به راحتی بزرگتر باشد اما خیلی بزرگتر نباشد. با استفاده از نوع براش، انتخاب بین content-aware، create texture و proximity match را آزمایش کنید تا ببینید بهترین نتیجه را با کدام یک می‌توانید به دست بیاورید.