تاریخچه مختصری از DNS

زمانی که هنوز اینترنت به شکل گسترده امروزی رونق نداشت، انطباق آدرسهای IP خاص با رایانه‌های مرتبط کار بسیار پیچیده‌ای نبود. اما مدت زمان زیادی طول نکشید که افراد بسیار بیشتری به این شبکه در حال رشد پیوستند.

 اگرچه برای دسترسی به وب سایت هنوز می توان آدرس IP مربوطه را در مرورگر تایپ کرد و به آن سایت دسترسی داشت، اما با توجه به گسترش روزافزون اینترنت، به خاطر سپردن این آدرس‌های IP کار دشواری بود و کاربران نیاز به آدرسی داشتند تا بتوانند به راحتی آن را به خاطر بسپارند. در حال حاضر کاربران این آدرسها را با عنوان نام دامنه می ‌شناسند (نظیر webramz.com).

در دهه 1970 و اوایل دهه 80، این نام‌ها و آدرس‌ها توسط یک نفر به نام الیزابت فاینلر در استنفورد، تعیین می شد که لیست اصلی هر کامپیوتر متصل به اینترنت را در یک فایل متنی به نام HOSTS.TXT نگهداری می کرد.

بدیهی است که با رشد اینترنت، و افزایش نام دامنه‌ها و IPهای مرتبط با آنها، این وضعیت برای او غیرقابل تحمل بود. همچنین فاینلر فقط قبل از ساعت 6 بعد از ظهر به وقت کالیفرنیا، به این درخواست‌ها رسیدگی می کرد.

DNS چیست؟

در ابتدا برای آشنایی با مفهموم DNS و کاربرد آن بهتر است مقاله نام دامنه چیست را مطالعه نمایید. همان طور که می دانید Domain Name System (DNS) سیستمی است که به جای آدر‌س‌ پروتکل‌های اینترنتی (که به صورت عددی هستند)، اتصال به وب سایت ها را با استفاده از نام دامنه اینترنتی و URL های قابل جستجو برای کاربران امکان پذیر می کند.

به عنوان مثال، کاربران بجای اینکه آدرس IP مانند 93.184.216.34 را به خاطر بسپارند، می توانند به جای www.webramz.com را جستجو کنند.

فناوری DNS را می توان به نحوه مدیریت تماس‌های تلفنی در تلفن های هوشمند تشبیه کرد. به جای اینکه کاربران بخواهند تمامی شماره تلفن‌ها را به خاطر بسپارند، می‌توانند شماره‌ها را به راحتی با نام و نام‌خانوادگی در لیست مخاطبین خود ذخیره کنند ضمن این که این اسامی به راحتی قابل جستجو هستند.

از طرفی دیگر، فناوری تبدیل آدرس‌ها به نام دامنه در سیستم DNS، در نحوه استفاده مشاغل از اینترنت نیز تأثیر داشته است و شرکت‌های تجاری بزرگ و کوچک می‌توانند در فضای مجازی نیز هویت نام تجاری خود را مشخص نموده و محصولات و خدمات خود را با نام منحصر به فرد به مشتری معرفی نمایند.

در صورتی که بدون استفاده از سیستم Domain Name، باعث می‌شود مشتریان به سرعت وب سایت‌های مورد نظر خود را در بستر اینترنت فراموش کنند و یا آن‌ها را از دست بدهند. همچنین آدرس‌های IP می توانند گاه به گاه بسته به سیاست شرکت‌های هاستینگ تغییر کنند، که این خود باعث از دست دادن شمار زیادی از مشتریان وب سایتها خواهد شد. اما در مقابل، نام دامنه به راحتی به خاطر می ماند و نیاز به دانستن IP سرور نمی‌باشد.

DNS سرور چگونه کار می کند؟

اینترنت یک شبکه عظیمی از رایانه‌ها می‌باشد. به هر دستگاه متصل به اینترنت یک آدرس IP منحصر به فرد اختصاص داده شده است که به کامپیوترهای های دیگر کمک می کند آن را شناسایی کنند.

این آدرس IP رشته ای از اعداد به شکل زیر می‌باشد: 192.124.249.166

حال تصور کنید مجبور شوید برای بازدید از وب سایت‌های مورد علاقه خود چنین رشته‌های طولانی اعدادی را به خاطر بسپارید. علاوه بر اینکه این رشته‌های عددی را به سختی می توان به خاطر آورد، هیچ اطلاعاتی در مورد وب سایتی می‌خواهید در مرورگر مشاهده نمایید، به شما نمی گویند. به طور مثال شما نمیدانید با وارد نمودن IP فوق، به چه نوع وب سایتی(فروشگاهی، خبری، بازی و…) متصل خواهید شد.

Domain name ها برای حل مشکلات این چنینی و استفاده از حروف الفبا به جای رشته‌های عددی اختراع شده است و به کاربران اجازه می‌دهد نام‌های کاربرپسندی را برای وب سایت‌های خود انتخاب کنند که به سادگی در ذهن کاربران بماند.

سیستم مدیریت DNS یا Domain Name System، در‌واقع نام دامنه‌ها را به آدرس‌های IP ترجمه می کند و شما را کامپیوتر یا سرور مربوطه متصل می‌کند. نام دامنه و آدرس IP منطبق با آن رکورد DNS نامیده می شود.

در اینجا یک روش ساده برای درک نحوه کار DNS در چهار مرحله وجود دارد.

فرض کنید می خواهید از سایت ما به آدرس www.webramz.com دیدن کنید.

1. مرورگر خود را باز کرده و www.webramz.com را در نوار آدرس تایپ کنید و کلید Enter را بزنید. بلافاصله یک بررسی سریع انجام می شود تا ببینید آیا قبلا از وب سایت ما بازدید کرده‌اید یا خیر.

اگر سوابق DNS در حافظه پنهان DNS رایانه شما پیدا شود، از ادامه مراحل جستجوی DNS صرف نظر می شود و شما مستقیماً به www.webramz.com منتقل می شوید.

2. اگر هیچ سابقه‌ای در کش سیستم یافت نشود، یک پرس و جو به DNS سرور محلی شما ارسال می شود. به طور معمول این سرور، همان شرکت ارائه دهنده اینترنت می‌باشد و با نام سرور برطرف کننده نام (resolving name server) نامیده می شود.

3- اگر سوابق در سرور برطرف کننده نام نباشند، درخواست برای یافتن رکوردهای DNS به root nameserver ارسال می شود. نام سرورهای ریشه سرورهای مشخصی در سراسر جهان هستند که وظیفه ذخیره سازی اطلاعات DNS و مدیریت عملکرد سیستم را بر عهده دارند. هنگامی که رکورد DNS در سرور نام ریشه پیدا شد، توسط سیستم شما در حافظه کش ذخیره می شود.

4- اکنون که رکوردهای DNS یافت شده است، اتصال به سروری که وب سایت در آن قرار داردبرقرار می‌شود و www.webramz.com بر روی صفحه شما نمایش داده می شود.

نام سرور چیست؟

همانطور که اطلاع دارید، دسترسی به اینترنت از طریق شبکه‌ای از رایانه‌ها به نام سرور امکان پذیر است. سرور نوعی کامپیوتر است که مختص ذخیره و نگهداری وب سایت‌ها و وب سرویس‌ها در سراسر جهان است.

نام سرور، که گاهی اوقات با نام nameserver نیز شناخته می شود، نوع خاصی از سرور است که تمام سوابق DNS دامنه‌ها را در خود نگه می‌دارد. در‌ واقع وظیفه اصلی آن، ارائه اطلاعات DNS درخواست کننده آن، می‌باشد.

نام سرورها معمولاً توسط ثبت کننده دامنه یا شرکت‌های ارائه دهنده میزبانی مدیریت می شوند.

هر نام سرور، آدرس خاص خود را دارد و می تواند سوابق DNS وب سایتهای متعددی را در خود ذخیره کند.

به عنوان مثال، اگر وب سایت شما در وب رمز میزبانی شود، نام سروری که برای مدیریت DNS شما استفاده می شود، در نام سرورها با آدرس‌هایی مانند آدرسهای زیر خواهد بود:

NS1.webramz.com

NS2.webramz.com